Medication 2012 - Lekarstwa

Metypred

Wskazania: Leczenie chorób reumatycznych, chorób alergicznych o ciężkim przebiegu (astma oskrzelowa, zapalenie skóry), chorób hematologicznych (m.in. małopłytkowość, niedokrwistość, białaczki limfatycznej), zespołu nerczycowego, ciężkiej postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia wątroby, wrzodziejacego zapalenia jelita grubego, chorób dermatologicznych (m.in. rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, ciężkie łojotokowe zapalenie skóry, ciężka łuszczyca). Stosowany również po transplantacji narządów, w profilaktyce i leczeniu wymiotów spowodowanych chemioterapią, obrzękiem mózgu, w endokrynologii.
Dawkowanie: Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Przy długotrwałym stosowaniu dawka powinna być obniżona do najniższej możliwej, a preparat powinien być podawany rzadziej (np. co drugi dzień). Leku nie należy stosować co najmniej 8 tygodni przed i 2 tygodnie po szczepieniach ochronnych.
Możliwe skutki uboczne: Mogą wystąpić objawy zespołu Cushinga: purpurowe rozstępy i zmiany skórne, skaza naczyniowa, trądzik, nadmierne owłosienie, zmiana sylwetki ciała, zaniki mięśni, nadciśnienie tętnicze, obrzęki, niedobór potasu we krwi, zaburzenia tolerancji glukozy i tak zwana cukrzycy posteroidowa, osteoporoza, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia immunologiczne: spadek odporności organizmu, podatność na zakażenia, grzybice, zaburzenia gojenia ran; zaćma, jaskra, owrzodzenia przewodu pokarmowego. Poza tym zaburzenia czucia, snu, równowagi, zaburzenia psychiczne.  Zahamowanie wzrostu u dzieci.

MabThera

Substancje czynne: rytuksymab
Wskazania do stosowania

Leczenie chorych na chłoniaki nieziarnicze typu grudkowego w III-IV stopniu klinicznego zaawansowania w przypadku oporności na chemioterapię lub w przypadku drugiej lub kolejnej wznowy po chemioterapii. Leczenie uprzednio nieleczonych chorych na nieziarnicze chłoniaki grudkowe w III-IV stopniu klinicznego zaawansowania w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CVP. Leczenie chorych na chłoniaki nieziarnicze rozlane z dużych komórek B, z dodatnim antygenem CD20, w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CHOP.

Działanie

Lek przeciwnowotworowy. Przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw antygenowi CD20 obecnemu na dojrzałych limfocytach B i limfocytach pre-B. W wyniku związania przeciwciała z antygenem CD20 na drodze uczynnienia układu dopełniacza i aktywacji cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał dochodzi do rozpadu limfocytu B. Selektywność działania rytuksymabu wiąże się z dystrybucją komórkową antygenu CD20; nie występuje on na komórkach macierzystych, komórkach progenitorowych linii B, prawidłowych plazmocytach i innych komórkach organizmu. Ekspresję antygenu CD20 stwierdza się natomiast na komórkach chłoniaków z linii B. Stężenie leku we krwi jest proporcjonalne do podanej dawki, nie zależy natomiast od masy guza. Po pierwszym podaniu leku dochodzi do obniżenia liczby komórek B, odnowa rozpoczynała się po 6 miesiącach, a normalizacja - po 9-12 miesiącach.

Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych jest większa u chorych z dużą masą guza. U połowy leczonych występują działania niepożądane związane z wlewem dożylnym, włączając zespół uwalniania cytokin (duszność, gorączka, dreszcze, sztywność mięśniowa, zaczerwienienie skóry, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, zmęczenie, ból głowy, nieżyt nosa, wymioty, ból w okolicy guza, hipotonia, skurcz oskrzeli) zwykle w ciągu pierwszych 2 h pierwszego wlewu. Zaostrzenie choroby wieńcowej lub niewydolności krążenia. Zespół uwalniania cytokin zwłaszcza w połączeniu z objawami zespołu rozpadu guza (hiperurykemia, hiperkaliemia, hipokalcemia, zwiększenie aktywności LDH, ostra niewydolność nerek, niewydolność oddechowa z naciekiem śródmiąższowym lub obrzękiem płuc), którego konsekwencją jest niewydolność wielonarządowa, może niekiedy prowadzić do zgonu. Rzadko stłumienie czynności szpiku: małopłytkowość, neutropenia, niedokrwistość. Zmniejszenie liczby limfocytów B i stężenia immunoglobulin we krwi. Odczyny nadwrażliwości: ciężki spastyczny skurcz oskrzeli, odczyn anafilaktyczny, pojedyncze przypadki choroby posurowiczej. Inne działania niepożądane: osłabienie, bóle kostne, stawowe i mięśniowe, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca, biegunka, jadłowstręt, limfadenopatia, hiperglikemia, hipokalcemia, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, niepokój, parestezje, rzadko neuropatia nerwów czaszkowych, łzawienie, zaburzenia smaku, wzmożona potliwość, zakażenia, rzadko martwica toksyczno-rozpływna naskórka.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu lub na białko mysie.

Interakcje

Obecnie brak jest danych dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami. U chorych, u których obecne są ludzkie przeciwciała przeciw przeciwciałom mysim lub przeciw przeciwciałom chimerycznym (HAMA/HACA), po podaniu innych przeciwciał monoklonalnych w celach diagnostycznych lub leczniczych mogą wystąpić reakcje alergiczne lub nadwrażliwości. Tolerancja na jednoczesne lub naprzemienne podawanie preparatu ze schematami chemioterapii innymi niż CHOP lub CVP, lub lekami, które mogą powodować zmniejszenie liczby prawidłowych limfocytów B, nie jest do końca ustalona.

Dawkowanie

Przygotowany roztwór preparatu należy podawać w postaci infuzji z osobnego dostępu. Wlew należy przeprowadzać w warunkach szpitalnych, gdzie dostępny jest sprzęt do resuscytacji, pod ścisłym nadzorem doświadczonego onkologa lub hematologa. Przed każdym podaniem leku należy zastosować premedykację - podanie leku przeciwbólowego i przeciwhistaminowego. Należy także rozważyć premedykację kortykosteroidami, jeśli preparat nie jest podawany w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CHOP.
Chłoniaki nieziarnicze typu grudkowego: zalecana dawka w monoterapii u dorosłych wynosi 375 mg/m² powierzchni ciała raz w tygodniu, przez 4 tyg. Zalecana dawka preparatu w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CVP wynosi 375 mg/m² powierzchni ciała, podawane przez 8 cykli (cykle co 21 dni), w pierwszym dniu każdego cyklu chemioterapii, po uprzednim dożylnym podaniu kortykosteroidu, będącego składnikiem schematu CVP.
Powtórne leczenie po wystąpieniu nawrotu u chorych na chłoniaki nieziarnicze: u pacjentów, u których uzyskano odpowiedź na leczenie preparatem, zastosowano lek ponownie w dawce 375 mg/m² powierzchni ciała raz w tygodniu, przez 4 tyg.
Chłoniaki nieziarnicze rozlane z dużych komórek B (preparat powinien być stosowany w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CHOP): zalecana dawka wynosi 375 mg/m² powierzchni ciała, podawane w pierwszym dniu każdego cyklu chemioterapii, przez 8 cykli, po uprzednim dożylnym podaniu kortykosteroidu będącego jednym ze składników schematu CHOP. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności preparatu w skojarzeniu z innymi schematami chemioterapii.
Zalecana wstępna szybkość infuzji wynosi 50 mg/h; po pierwszych 30 min szybkość infuzji może być zwiększana stopniowo o 50 mg/h co kolejne 30 min do maksymalnej szybkości 400 mg/h. Kolejne dawki preparatu można podawać z szybkością początkową 100 mg/h i zwiększać o 100 mg/h co kolejne 30 min do szybkości maksymalnej 400 mg/h. Nie zaleca się redukcji dawek preparatu. W przypadku, gdy preparat stosowany jest w skojarzeniu z chemioterapią wg schematu CHOP lub CVP, należy stosować standardy zmniejszania dawek dla chemioterapeutycznych produktów leczniczych.

Uwagi

Pacjenci z dużą masą guza lub dużą liczbą  krążących komórek nowotworowych, szczególnie narażeni na wystąpienie ciężkiej postaci zespołu uwalniania cytokin, powinni być leczeni z zachowaniem szczególnej ostrożności i tylko wtedy, gdy wyczerpano inne możliwości leczenia - należy rozważyć zmniejszenie szybkości podawania pierwszej infuzji leku u tych chorych. Pacjenci z niewydolnością oddechową w wywiadzie lub z naciekiem płuc spowodowanym przez nowotwór są szczególnie narażeni na powikłania zespołu uwalniania cytokin i powinni być leczeni ze zwiększoną ostrożnością. Należy ściśle monitorować chorych z chorobą serca w wywiadzie oraz takich, którzy otrzymywali kardiotoksyczną chemioterapię. Należy zachować ostrożność w przypadku chorych, u których liczba granulocytów obojętnochłonnych wynosi poniżej 1,5x10⁹/l i/lub liczba płytek wynosi poniżej 75x10⁹/l ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne w tej grupie pacjentów. Pacjenci z wirusowym zapaleniem wątroby typu B w wywiadzie powinni zostać poddani ścisłej obserwacji w kierunku objawów aktywnego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B, jeśli rytuksymab stosowany jest w skojarzeniu z chemioterapią cytotoksyczną. Nie podawać preparatu we wstrzyknięciu dożylnym ani w bolusie. Nie zostało ustalone bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku u dzieci. 

 

CVP chemioterapia

CVP pochodzi od pierwszych liter tych leków stosowanych, które są:

• c yclophosphamide
• v incristine
• p rednisolone, który jest sterydem .

Jak leczenie jest podawane    
     CVP jest zazwyczaj podawany jako dzień leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia trzeba mieć wykonane badanie krwi, albo tego samego dnia lub kilka dni wcześniej. Będziesz także być postrzegany przez lekarza, pielęgniarkę specjalistycznych lub farmaceutą. Jeżeli wyniki badań krwi są normalne, apteka przygotowuje leczenia. To może potrwać kilka godzin.
      Będą podane leki przeciwwymiotne. Są one zwykle podawany we wstrzyknięciach za pośrednictwem kaniuli lub linii, ale może być również podawany w postaci tabletek.

Leki mają być podawany dożylnie są zwykle podane w następującej kolejności:

• winkrystyna (bezbarwny płyn) podaje się w kroplówce (wlew) do swojego kaniuli lub za pośrednictwem linii
• cyklofosfamid (bezbarwny płyn) jest zwykle podawana w kroplówce, ale może być również podawany jako wstrzyknięcie w kaniuli lub za pośrednictwem linii.
  

Endoxan

Wskazania: W monoterapii lub w leczeniu skojarzonym (łącznie lub naprzemiennie z innymi lekami przeciwnowotworowymi) do leczenia następujących chorób nowotworowych: chłoniak złośliwy nieziarniczy (stopnia III i IV wg podziału Ann Arbor), ziarnica złośliwa (choroba Hodgkina), chłoniaki nieziarnicze, chłoniak Burkitt'a; szpiczak mnogi; białaczka (białaczka limfocytowa przewlekła, białaczka szpikowa przewlekła, ostra białaczka mieloblastyczna, ostra białaczka monocytowa, ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci; ziarniak grzybiasty w stopniu zaawansowanym; nerwiak zarodkowy w stopniu rozsianym; gruczolakorak jajnika; siatkówczak płodowy; rak sutka. Leczenie immunosupresyjne w przypadku przeszczepu szpiku kostnego. 

Dawkowanie: Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania preparatu ustala lekarz. Zaleca się przyjmowanie preparatu rano. Podczas lub natychmiast po podaniu leku należy podać odpowiednia ilość płynów.   Uwaga! W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu ani soku grejpfrutowego.   Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.   Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.   Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.   Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem. 

Możliwe skutki uboczne: Zahamowanie czynności szpiku kostnego w zależności od dawki leku: spadek liczby białych krwinek, małopłytkowość, niedokrwistość. Nudności i wymioty zależne od dawki; rzadko jadłowstręt, biegunka, zaparcie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej; w pojedynczych przypadkach krwotoczne zapalenie jelita grubego, krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, krwinkomocz, uszkodzenie nerek, zaburzenia spermatogenezy u meżczyzn, zaburzenia owulacji u kobiet, arytmia, zmianami w EKG, niewydolnością krążenia (np. zawał mięśnia sercowego). Leczenie preparatem jest związane z ryzykiem powstawania wtórnych nowotworów lub stanów przednowotworowych; ryzyko wystąpienia raka pęcherza oraz zmian mielodysplastycznych aż do wystąpienia ostrych białaczek zwiększa się w trakcie leczenia. Często występujące łysienie, jest z reguły przemijające. Odnotowano także przypadki zmian barwnikowych na powierzchni dłoni, paznokci i stóp.   Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługe maszyn. 

Poinformuj lekarza: Gdy masz nadwrażliwość na cyklofosfamid lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, znaczne zaburzenie czynności szpiku kostnego, zaburzenia odpływu moczu, czynne infekcje, zaburzenia elektrolitowe, choroby zakrzepowo-zatorowe.   Gdy przyjmujesz jednocześnie inne leki przeciwnowotworowe, doustne leki przeciwcukrzycowe, leki przeciwpadaczkowe, chloramfenikol, antracykliny, indometacynę, allopurinol. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.